پول ندارد/چالش‌های فوتبال بومی ما

وقتی چیزی سر جای خودش نباشد می‌گوییم «بی‌عدالتی» به‌وجود آمده است. این گفته را سال‌ها قبل از میلاد حضرت مسیح (ع)، افلاطون بیان کرد؛ هر چند خیلی قبلش، هراکلیتوس این را بیان کرده بود. 

در اندیشه‌ی سیاسی اسلام هم یکی از معانی عدالت یعنی این‌که هر چیز سر جای خودش باشد؛ هر کس وظیفه‌ی خودش را انجام بدهد و در کار دیگری هم دخالت نکند. این‌ها را گفتم تا ربطش بدهم به وضعیت نامناسب تیم گهر دورود! شهردار دورود گفته است ما فکر نمی‌کردیم هزینه‌ی تیم گهر خیلی بالا باشد. 

بهرنگ دالوند می‌گوید: « به ما گفتند این تیم 3 میلیارد تومان هزینه دارد؛ بعد گفتند 5 میلیارد تومان و حالا می‌گویند 7 میلیارد تومان.» واقعاً این هم از آن حرف‌هاست. یک بچه‌ی کلاس سوم ابتدایی هم می‌داند بازی و ماندن در لیگ برتر و در شرایط فعلی، لااقل 10 میلیارد تومان پول می‌خواهد. 3 میلیارد کجا و 10 میلیارد تومان کجا! 

شهرداری دورود همان اول نباید این تعهد سنگین را قبول می‌کرد. بی‌عدالتی یعنی همین؛ یعنی مثلاً فرمانداری خرم‌آباد بیاید به جز وظایف ذاتی خودش، تیم‌داری هم بکند! آن موقع می‌گوییم هیچ چیز سر جای خودش نیست؛ یعنی تازه برمی‌گردیم به اندیشه‌ی افلاطون. آن هم با اختلاف زمانی بیش از 2 هزار سال! 

شهرداری اگر شاه‌کار کند وظایف ذاتی خودش در رابطه با مدیریت و اداره‌ی شهر را انجام بدهد. در جامعه‌شناسی سیاسی وقتی نهادی این‌گونه می‌شود می‌گویند «بار اضافی» بر دوشش وارد شده است؛ یعنی به‌جز وظایف خویش باید تعهداتی اضافی را نیز بپذیرد! حالا شده همین داستان شهرداری دورود که به‌جز اداره‌ی مطلوب شهر باید تیم‌داری هم بکند! 

شهرداری دورود همان اول نباید قبول می‌کرد. واقعاً تعجب می‌کنم چطور شهرداری حاضر شده با این هزینه‌های سنگین تیم‌داری، این مسئولیت سنگین را بپذیرد؟ مشکلات گهر دورود روز به روز بیشتر می‌شود؛ همان‌طوری که قبلاً هم پیش‌بینی می‌کردم؛ به‌خاطر این‌که همه چیز را بدون مقدماتش، یک‌جا می‌خواهیم! ورزشگاه استاندارد نداریم و تیم لیگ‌برتری می‌خواهیم! 

هتل و فرودگاه‌مان ضعیف است و بی‌درنگ می‌خواهیم قطب گردشگری شویم! نتیجه همین می‌شود که بعد از مدتی هیجان عمومی، مشکلات زیرساختی، خودشان را نشان می‌دهند و دوباره به همان خانه‌ی اول برمی‌گردیم! بنیان‌گذاران جامعه‌شناسی در قرن نوزدهم می‌گفتند روند پیشرفت جوامع، تکاملی و تدریجی است و نمی‌شود یک شبه همه چیز را به دست آورد. اول باید مقدمات کار را فراهم کرد و بعد به اصل کار پرداخت. وقتی گهر دورود به لیگ‌برتر صعود کرد مگر کارشناسان فوتبال لرستان نمی‌دانستند این تیم 7 تا 10 میلیارد پول می‌خواهد؟ می‌دادند نهادی یا سازمانی که بودجه‌اش را داشته باشد. 

اگر هم نبود می‌دادند به سرمایه‌دار توانمند. اگر باز هم نبود می‌دادند سرمایه‌داران توانمند غیربومی. مگر با شعار: «گهر مال خومونه» می‌شود تیم‌داری کرد؟! مگر با احساسات می‌شود این تیم را اداره کرد؟ فوتبال حرفه‌ای پول می‌خواهد و برنامه‌ریزی. می‌گویند بازیکن، بی‌غیرت است! خب، پول بدهید تا باغیرت شود. کار سختی نیست. انتظار دارند بازیکن به‌صورت رایگان برایشان بازی کند. 

در این دوره و زمانه، پسر برای پدر هم کار مفتی انجام نمی‌دهد چه برسد به بازیکن حرفه‌ای که شغلش همین فوتبال است! مردم شریف دورود و استان را هم این وسط سرکار گذاشته‌اند. تیم یعنی بارسلونا؛ تیم یعنی برزیل؛ تیم یعنی منچستر یونایتد؛ تیم یعنی باشگاه‌های آرژانتین. این‌ها فوتبال هستند که آدم تماشا می‌کند و لذتش را هم می‌برد. باور کنید بازی تیم فوتبال ایران برابر لبنان را حتا یک دقیقه هم نگاه نکردم! بعد خبر دادند یک هیچ باخته‌ایم! اگر بازی برزیل ساعت 4 صبح هم باشد بیدار می‌شوم و نگاه می‌کنم. می‌گویم من بازی‌های تیم ملی را هم تماشا نمی‌کنم؛ آن موقع برخی از دوستان می‌گویند بیا برویم تهران تشویق تیم بومی خودمان! 

مدیریت فوتبالی برزیل، میزبانی جام جهانی فوتبال را قبول کرده و برای این کار انتخاب شده و آن وقت ما برای 6 یا 7 میلیارد تومان بودجه برای اداره تیم گهر دورود این همه با مشکل مواجه شده‌ایم! وقتی آرمان‌خواهی بدون توجه به واقعیت‌ها، حاکم شود نتیجه همین می‌شود! به امید قهرمانی تیم فوتبال برزیل در جام جهانی!